Drewniany kościółek pw. Wniebowzięcia NMP w Gliwicach pięknie wygląda nocą

Drewniany kościółek przy ulicy Kozielskiej pw. Wniebowzięcia NMP zyskał nowe oświetlenie zewnętrzne, które wydobywa jego piękne szczegóły architektoniczne. Sponsorem akcji jest Vattenfall, a oświetlenie wykonała firma Zdzienicki. Uroczystego oświetlenia obiektu dokonano w obecności władz kościelnych i samorządowych, także - przy udziale zachwyconych mieszkańców pobliskich osiedli.

Przypomnijmy, że obiekt wpisany jest w Szlak Zabytków Architektury Drewnianej i ma bardzo ciekawą historię. Do Gliwic został przeniesiony. Ale miejsce przy ul. Kozielskiej to jego drugie miejsce pobytu.

Przywołajmy jego historię za gliwicką kurią:

Obecny kościół parafialny pw. Wniebowzięcia NMP został zbudowany w Zębowicach koło Olesna w 1447 lub 1493 roku, a jego opiekunami byli zawsze właściciele pobliskiego majątku ziemskiego. Swój obecny kształt kościół zawdzięcza pracom prowadzonym w XVII i XVIII w. W tym czasie został odeskowany, pomalowano jego wnętrze oraz ubogacono go w liczne rzeźby i obrazy. Z tego okresu pochodzą również ambona i ołtarze. W roku 1777 dobudowano do kościoła wieżę.

W latach dwudziestych XX w. władze miejskie Gliwic podjęły decyzję o zakupie zębowickiego kościoła (w Zębowicach w 1911 r. wybudowano nowy, murowany kościół) i umieszczeniu go na nowo powstającym Cmentarzu Centralnym, uważanym wówczas za jeden z piękniejszych w Europie.

Od roku 1926 przez blisko 50 lat przeniesiony kościółek służył jako kaplica pogrzebowa i miejsce modlitwy. Jednakże, zapomniany przez konserwatorów, ulegał powolnej dewastacji. Od 1960 r., kiedy administratorem w parafii Wszystkich Świętych, na terenie której znajdował się kościół, został ks. Bronisław Grzesik, władze kościelne czyniły starania o przywrócenie kościółka parafii. Ówczesne władze, zarówno wojewódzkie jak i miejskie, wszelkie prośby w tej sprawie załatwiały odmownie.

Z powodu braku właściwego gospodarza obiektu, pod koniec lat 70-tych kościół został zamknięty dla obrzędów liturgicznych. Nie uczyniono jednak niczego, by zabytek zabezpieczyć przed dewastacją.

Po roku 1989, kiedy kościółek popadł w zupełną ruinę, nowe władze samorządowe Gliwic podjęły decyzję ratowania cennego zabytku. W 1992 r. kościół został całkowicie rozebrany, a poszczególne jego elementy zabezpieczono. Z powodu braku odpowiednich funduszy, dopiero w 1997 r. rozpoczęto prace związane z przeniesieniem kościoła na teren nieczynnego Cmentarza Starokozielskiego, gdzie został ostatecznie zrekonstruowany.

Staraniem gminy i diecezji prace zakończono w roku 2000. W Uroczystość Wniebowzięcia NMP, w roku Wielkiego Jubileuszu biskup gliwicki Jan Wieczorek dokonał 15 sierpnia 2000 roku poświęcenia zrekonstruowanego kościoła, który odtąd pełnił funkcję kościoła rektorskiego. Z dniem erygowania parafii, czyli 1 lipca 2004 r. został podniesiony do rangi kościoła parafialnego.