Adam Popiel nie żyje.

Adam Popiel nie żyje. Dziś spocznie na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach. Tę przykrą wiadomość przekazali pracownicy Muzeum w Gliwicach. Oni także przygotowali notę którą publikujemy.

Był jednym z bardziej żywotnych członków Górnośląskiego Klubu Kadetów II RP i członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Okręg Śląski. W uznaniu zasług odznaczono go Krzyżem Walecznych.

Pan Adam Popiel urodził się 18 lutego 1921 r. w Stryju w obwodzie lwowskim, obecnie miasto Стрий na Ukrainie. W maju 1939 r. ukończył Korpus Kadetów Nr 1 we Lwowie. Już w październiku tego samego roku wstąpił do organizacji konspiracyjnej Służba Zwycięstwu Polsce (SZP) przemianowanej później na Związek Walki Zbrojnej (ZWZ). W początkach okupacji brał czynny udział gromadzeniu i konserwacji broni i amunicji na potrzeby walki zbrojnej.

Pomimo młodego wieku, w ZWZ skierowano go do pracy w charakterze instruktora wojskowego dla nowych członków tej organizacji. Także sam pogłębił swoją wiedzę wojskową w zakresie walki dywersyjnej na szkoleniu w lutym 1944 r. Brał udział w obronie polskiej wsi Stanisłówka atakowanej przez bandy ukraińskich nacjonalistów. W trakcie tych walk został ranny w głowę, co czasowo wyeliminowało go z dalszej aktywnej walki. W tym samym czasie jego oddział partyzancki przeszedł na inny teren.

Do czynnej służby i walki przeszedł w rejonie Łęk Dolnych koło Pilzna, gdzie przeniosła się jego rodzina. Przyjęto go do miejscowego oddziału Armii Krajowej w skład plutonu dywersyjnego. Wraz ze wspomnianym oddziałem wziął następnie udział w walkach w ramach akcji „Burza”. Z chwilą nadejścia głównych sił rosyjskich i ustalenia linii frontu na obszarze działania oddziału AK do jakiego należał został on ze względów bezpieczeństwa rozformowany. Wraz z innymi jego członkami przeszedł wówczas do podziemia.

W 1945 r. został powołany do Ludowego Wojska Polskiego. Na własną prośbę przydzielono go do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Jego dalsza chęć służby wojskowej wynikała z zamiłowania do militariów, a w szczególności do uzbrojenia i lotnictwa wojskowego. W Dęblinie przeszedł podstawowe szkolenie w zakresie pilotażu. Władze komunistyczne wiedziały o jego przeszkoleniu w Korpusie Kadetów we Lwowie, stąd tajne służby pilnie go obserwowały. Aby nie zostać wydalony z tej szkoły zataił przed jej kierownictwem swój udział w działalności konspiracyjnej w ramach ZWZ i AK.

Władze nieustannie przerywały jego szkolenie w Dęblinie licznymi przesłuchaniami i przeszukaniami. W lutym 1947 roku został zatrzymany przez Główny Zarząd Informacji w Warszawie (organ kontrwywiadu) za posiadanie i czytanie biuletynów organizacji „Wolność i Niepodległość (WiN). W trakcie śledztwa namawiano go do współpracy z organami wywiadowczymi państwa komunistycznego. On jednak odmówił takiej współpracy dlatego musiał przerwać dalszą naukę w Dęblinie i zrezygnować z kariery wojskowej. Porzucenie wojska była dla niego wielkim przeżyciem i ciosem osobistym zwłaszcza, że całą swoją dotychczasową przyszłość wiązał wcześniej z karierą wojskową.

Po rezygnacji z zawodowej służby w wojsku przeniósł się do Gliwic gdzie zamieszkał na stałe. W Gliwicach zatrudnił się w Instytucie Metalurgii Żelaza, gdzie pracował do przejścia na emeryturę w 1980 roku.

Swe militarne pasje rozwijał jako prywatne hobby. Jego wiedzę cenili specjaliści zajmujący się bronią, a także muzealnicy. Był konsultantem w zakresie uzbrojenia lotniczego m.in. w Muzeum Narodowym w Warszawie, w Muzeum Armii Krajowej w Krakowie a także w Muzeum w Gliwicach.

Jako autor przygotował i opublikował następujące książki: „Pamięci poległych lotników 1933-1939”, „Uzbrojenie polskiego lotnictwa 1918-1939” i „Korpus Kadetów Nr 1 1918-

1939”. Był także współautorem opracowania zbiorowego pt. „III Zgrupowanie Armii Krajowej na Ziemi Pilzneńskiej, Pilzno 1944”.

Z Muzeum w Gliwicach, a w szczególności z Działem Historii, współpracował przez wiele lat, głównie przy organizacji wystaw czasowych poświęconych II wojnie światowej, np. wystawy „O wolność i niepodległość. SZP-ZWZ-AK 1939-1945” w 2010 r.. Ostatnią wystawą w jakiej przygotowaniu wziął udział była ekspozycja pt. „Wojna polsko-niemiecka 1939-1945. Czasy okupacji, konspiracji i otwartej walki z wrogiem” z 2014 r.

Ponadto przygotował też artykuły historyczne do „Rocznika Muzeum w Gliwicach”, m.in. tekst o udziale kadetów lwowskich w postaniach śląskich, a także wygłaszał liczne pogadanki i wykłady dla młodzieży.