18+

Treść tylko dla pełnoletnich

Kolejna strona może zawierać treści nieodpowiednie dla osób niepełnoletnich. Jeśli chcesz do niej dotrzeć, wybierz niżej odpowiedni przycisk!

Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Tajemnicze symbole

(gz)
Niektóre konserwanty w produktach są niezbędne, inne szkodzą
Niektóre konserwanty w produktach są niezbędne, inne szkodzą
Pilne wczytanie się w treść etykietek na produktach spożywczych przyprawić może o zawrót głowy. Grozą wieje, kiedy próbujemy się domyślać jak niewyobrażalne ilości chemii kryją się pod numerowanymi symbolami E - cała ...

Pilne wczytanie się w treść etykietek na produktach spożywczych przyprawić może o zawrót głowy. Grozą wieje, kiedy próbujemy się domyślać jak niewyobrażalne ilości chemii kryją się pod numerowanymi symbolami E - cała tablica
Mendelejewa...

Strach ma wielkie oczy. Wiele z tych substancji chroni żywność np. przed drobnoustrojami. Dodatki chemiczne do żywności E 249 i 250 chronią nas przed pojawieniem się w pokarmie groźnej toksyny - laseczki kiełbasianej Clostridium botulinum, która może spowodować ciężkie zatrucia pokarmowe.

Nie wszystkie złowróżbne „E” na etykietkach oznaczają nieprzyjazną człowiekowi chemię.
Na liście znajduje się wiele barwników pochodzenia roślinnego.

BARWNIKÓW POCHODZENIA ROŚLINNEGO

E 100 - kurkumina, w krajach azjatyckich popularny dodatek do wielu potraw. Zabarwia na kolor żółty koncentraty obiadowe i przyprawy.

E 101 - to nic innego jak witamina B2. W stanie naturalnym występuje w drożdżach piwnych, a jej nadmiar jest wydalany z organizmu z moczem.

E 102 - cytrynowożółty barwnik dodawany przy produkcji napojów w proszku, esencji owocowych, sztucznego miodu, musztardy.

E 104 - żółcień chinoinowa o niewielkiej toksyczności. Dodawany jest do kisielu, karmelków, galaretek, pomadek likworowych i piankowych.

E 110 - żółcień zachodzącego słońca, bezpieczny barwnik stosowany do produkcji marmolad, żeli, napojów i barwienia powłok tabletek.

E 120 - karmin, służy do barwienia żywności i preparatów farmaceutycznych.

E 122 - azorubina, nadaje czerwoną barwę dżemom, marmoladom, budyniom, lodom, polewom cukierniczym.

E 131 i E 132 - barwniki niebieskie dopuszczone do barwienia drażetek.

E 140 - chlorofil, zielony barwnik roślinny - wszechstronne zastosowanie w produkcji żywności. Nie ma danych o szkodliwości, zapewne jest znikoma.

E 150 - karmel, czyli podpalany cukier. Nadaje napojom i wypiekom barwę brunatną, aż po czarną. Jest podstawowym barwnikiem coca coli i pieczonych, słodkich ciast. Nie znaleziono dowodów na rakotwórczość palonego cukru.

E 151 - czerń brylantowa - używana do barwienia słodyczy, zwłaszcza żelowych oraz tanich odmian kawioru.

E 153 - węgiel drzewny medyczny. Jest bezpiecznym pigmentem stosowanym przy produkcji wypieków i słodyczy.

E 160 z literkami (a,b, c, d, f) - naturalne barwniki np. marchewki i papryki. Mają zastosowanie w wielu produktach, zwłaszcza zawierających tłuszcze.

E 162 - czerwień buraczana, zastosowanie w namiastkach mięsa, przetworach owocowych, gumie do żucia.

E 163 - antocyjany, barwniki winogron, wielu jagód, czerwonej porzeczki i czerwonej kapusty. Stosowany bez ograniczeń do poprawiania barwy napojów, konserw owocowych i słodyczy.

E 170 i E 171 - białe pigmenty - dodawane do calcipiryny osłaniają śluzówkę żołądka. Polska norma dopuszcza stosowanie E 171 na powierzchnię drażetek, gumy do żucia i pierników.

E 175 - prawdziwe złoto. W Polsce dodaje się je do likieru Goldwasser.

KONSERWANTY...

... mają zapobiegać psuciu się żywności. Niektóre działają na drożdże i grzyby, inne chronią przed bakteriami. W niektórych produktach stosuje się jednocześnie kilka konserwantów.

E 200, E 201, E 202, E 203. Kwas sorbinowy. Uważany jest za bezpieczny. Ma szerokie zastosowanie, np. w marmoladach, margarynach i na powierzchni serów dojrzewających.

E 210, E 211, E 212, E 213 - benzoesan sodu - znajduje się w napojach gazowanych, majonezach, marynatach, konserwach warzywnych i owocowych. Żywności z jego dodatkiem powinni unikać alergicy i osoby cierpiące na astmę. Lepiej wybrać koncentraty w puszkach sterylizowane termicznie.

E 220 - dwutlenek siarki. Dodawany jest w ogromnych ilościach do czerwonego wina, naturalnych soków owocowych i ich koncentratów, suszonych owoców.

E 230 - bifenyl wykorzystywany do impregnowania skórek owoców, szczególnie cytrusowych. Toksyczność tego konserwantu jest nie do końca poznana. Lepiej jednak nie smażyć skórek w cukrze, bo moczenie owoców w wodzie nie usuwa bifenylu. Inne konserwanty stosowane do zabezpieczania cytrusów oznaczone są symbolami E 232 i E 233. Trzeba zachować podobne środki ostrożności jak w przypadku bifenylu.

E 234 - nizyna, antybiotyk. Nadal stosowany w Polsce przy produkcji serów, choć cały świat odchodzi od dodawania antybiotyków do żywności.

E 236, E 237, E 238, E 239 - znajduje się w sokach owocowych, żelatynie, podpuszczce płynnej, chroni ryby wędzone przed pasożytami. Działanie
E 236 (kwasu mrówkowego) jest nie do końca jeszcze poznane.

E 249, E 250 - azotyny sodu i potasu. Służą często do konserwowania szynki i innych wędlin. Roztwory azotynów wstrzykuje się do szynki i wędlin podczas peklowania. Zastosowanie ich pozwala uniknąć zatruć pokarmowych, ale niesie za sobą poważne ryzyko powstawania rakotwórczych substancji.

E 251 i E 252 - azotany sodu i potasu. Znajdują się (w zgodzie z polskimi normami) w serach podpuszczkowych, topionych i surowych wędlinach typu salami. Spotyka się je w dużych ilościach w warzywach, np. w sałacie.

E 261, E 262, E 263 - sole: potasowa, wapniowa i sodowa. Mają zastosowanie w przetworach rybnych, sosach sałatkowych, majonezach, w marynowanych warzywach, owocach i grzybach.

E 280, E 281, E 282 - stosuje się w Polsce do wypieku chleba i wyrobów ciastkarskich. Niemcy odeszli od tego dodatku, gdy okazało się w doświadczeniach na zwierzętach, że powodują raka żołądka.

E 300 - witamina C, należy do luksusowych konserwantów i przeciwutleniaczy. Znaleźć ją można w sproszkowanej śmietance, konserwach mięsnych, piwie, winie, mące i przetworach zbożowych.

E 301 (sól sodowa) stosowana jest w wyrobach masarskich i E 302 (sól wapniowa) - w gotowych daniach przeznaczonych do podgrzewania w kuchenkach mikrofalowych i w wyrobach garmażeryjnych.

E 304 - pochodna witaminy C, dodawana do płatków ziemniaczanych, jest też w kostkach rosołowych.

E 306, E 307, E 308, E 309 - naturalna i syntetyczna witamina E. Stosuje się ją w wyrobach mięsnych, olejach roślinnych, tłuszczach cukierniczych, smalcu i margarynie.

E 322 - lecytyna, zapobiega jełczeniu tłuszczów i ma szerokie zastosowanie, m.in. w mleku sproszkowanym, kawie, kakao, czekoladzie, ciastach przemysłowych, chlebie lecytynowym, tłuszczach, sosach mięsnych, lodach, twarogach i przetworach zbożowych.

E 330 - kwas cytrynowy uzyskiwany z melasy oraz odpadów przy przerobie cytrusów i ananasów oraz E 333 - sole wapniowe kwasu cytrynowego. Stosowane są w wyrobach mięsnych, jako dodatek do serów, wina, pomidorów konserwowych.

Na liście symboli z literą E są również 

ZAGĘSZCZACZE

E 401 - alginian sodu wytwarzany jest z wodorostów morskich. Od czasów przedwojennych stosowany do lodów. Jest jednym z głównych składników mieszanek odchudzających, bo pęcznieje w żołądku dając uczucie sytości. Ma zastosowanie w produkcji deserów błyskawicznych, piwa, miodów pitnych, koncentratów ciast, śmietanki ubitej i przyprawy typu maggi.

E 406 - agar-agar-agar, produkowany z czerwonych alg morskich, do Polski importowany. Pod wieloma względami lepszy od galaretek żelatynowych. Składnik galaretek, lodów i wielu leków.

E 422 - gliceryna. Ma największe zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym. Jako dodatek do żywności i kosmetyków musi być oznakowana na etykietach. W Europie uznawana jest za środek „fałszujący” niektóre produkty spożywcze i używki. U nas dopuszczona do zastosowania w „wyrobach cukierniczych trwałych”, bez określenia ich rodzaju i maksymalnej ilości. Podobno nie jest toksyczna.

E 450, E 451 a i b - trójfosforany - hojnie szafowane jako dodatek do serków topionych.

E 469 - kazeinian sodu. Stosowany w „napojach mlecznych fermentowanych smakowych” - jak określa to zarządzenie MZiOS oraz w lodach.

E 507 - kwas solny (brr!). Wykorzystywany do produkcji przypraw typu maggi, do wody przy produkcji piwa, do żelatyny i kazeiny spożywczej.

E 508 - chlorek potasu - stosowany w konserwach, wędlinach i wyrobach garmażeryjnych. Uchodzi za pożyteczny ze względu na zawartość potasu, na którego deficyt często cierpimy.

E 513 - siarczan wapnia. Dopuszczony jest przez MZiOS do stosowania w kazeinie spożywczej i żelatynie w ilościach nieokreślonych.

E 517 - siarczan amonu - dopuszczony przy produkcji wina.

E 524 - wodorotlenek sodu, środek żrący, dopuszczony do stosowania m.in. do produkcji słonych paluszków.

E 620, 621 - glutaminian sodu. Poprawia i wzmacnia smak potraw, pozwala ograniczyć sól w kuchni. Nadaje potrawom kuchni chińskiej charakterystyczny smak, ale - niestety - jest w tej kuchni często przedawkowany i nadużywany.

od 7 lat
Wideo

Kalendarz siewu kwiatów

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na lodzkie.naszemiasto.pl Nasze Miasto