Tak umiera kopalnia! Oto ZDJĘCIA z ruin KWK Makoszowy w Zabrzu. Dość postapokaliptyczny krajobraz...

Kopalnia Węgla Kamiennego Makoszowy zaczęła powstawać w 1890 roku, gdy na zachód od Kopalni Guido odkryto pokłady węgla. W 1900 roku powstał szyb I, "koło Makoszów", a rok później, w 1901 - szyb II. Oficjalną datą otwarcia kopalni jest 1 kwietnia 1906 roku. Po podziale Górnego Śląska związanym z Powstaniami Śląskimi KWK Makoszowy pozostała na terenie Niemiec, a granica przebiegała częściowo wzdłuż płotu kopalni, natomiast wejście na teren zakładu funkcjonowało jako przejście graniczne. W kwietniu 1945 kopalnia przeszła z rąk radzieckich do rąk polskich. To wtedy nadano jej nazwę "Makoszowy".

W czasie rozbudowy kopalni, 28 sierpnia 1958 roku, doszło do najtragiczniejszego wypadku w historii KWK Makoszowy. Podczas cięcia żelaza na poziomie 300 metrów wybuchł pożar, który pochłonął życia 72 górników. Kolejnych 87 górników uległo poważnemu zatruciu dymem.

W latach 70 XX wieku wydobycie w kopalni wynosiło 4 349 210 ton. W tym czasie kopalnia stale się powiększała: powstawały nowe szyby, pogłębiano wydobycie. W 1988 roku osiągnięto najwyższy poziom wydobycia węgla w historii wynoszący ponad 127 000 ton. W tym czasie na KWK Makoszowy pracowało ponad 10 tysięcy osób.

Przez dziesięć lat, od 1 maja 2005 roku do 1 maja 2015 roku, KWK Makoszowy była połączona z KWK Sośnica, tworząc dwuruchowy zakład KWK Sośnica-Makoszowy. 31 grudnia 2016 roku Ministerstwo Energii podjęło decyzję o wstrzymaniu wydobycia. Obecnie KWK Makoszowy jest wygaszane, a proces powinien zakończyć się w grudniu 2022 roku.

Po zakończeniu likwidacji na kopalni pozostanie 113 osób. Wszystkie te osoby będą zatrudnione w centralnej pompowni ochraniającej przed zagrożeniem wodnym i gazowym KWK: Bielszowice, Sośnica, Budryk i zabytkową kopalnię Guido.