Nie żyje biskup Gerard Kusz, emerytowany biskup pomocniczy diecezji gliwickiej

Biskup Gerard Kusz nie żyje. Zmarł w poniedziałek, 15 marca

- Z wielkim smutkiem zawiadamiamy, że dziś przed godziną 17.00 zmarł bp Gerard Kusz. Pogrzeb odbędzie się w najbliższą sobotę, bliższe szczegóły wkrótce - poinformowała na swoim profilu w mediach społecznościowych gliwicka katedra w poniedziałek, 15 marca.

Natychmiast po tej smutnej wieści zareagowali ludzie, którzy księdza biskupa spotkali na swej drodze. Był osobą ciepłą, niezwykle otwartą, cenioną przez wiernych w każdym wieku. Młodzież go uwielbiała. Uśmiechnięty biskup - mówiono o nim w diecezji gliwickiej i wierni nie kryli wielkiej dla niego sympatii gdziekolwiek się pojawił. A on miał serce i czas dla każdego. W szczególny sposób związany był z druhami Ochotniczej Straży Pożarnej.

Jak się dowiedzieliśmy - odszedł po długiej i poważnej chorobie. W tym roku skończyłby 82 lata. Mottem jego posługi biskupiej są słowa: "Oboedientia et pax": Posłuszeństwo i pokój.

Odszedł najwspanialszy kapłan, jakiego w życiu spotkałem. Cudowny, skromny, mądry i ciepły człowiek. Requiem aeternam dona ei, Domine, et lux perpetua luceat ei. Requiescant in pace. Amen. Bogu niech będą dzięki za bp Gerarda i za całe dobro, którym tak hojnie obdarzał każdego człowieka - napisał o nim Piotr Oczkowski, artysta muzyk ze stowarzyszenia Klub Inicjatyw Kulturalnych.

Był emerytowanym biskupem pomocniczym diecezji gliwickiej, pierwszym w jej historii.

Bp Gerard Kusz urodził się 23 października 1939 roku w Dziergowicach koło Koźla. Maturę zdał w Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Kasprowicza w Raciborzu.

Studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie rozpoczął w 1957 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1962 roku w Opolu.

Po święceniach pracował jako wikariusz w parafii Chrystusa Króla w Gliwicach i Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu.
W latach 1973-1974 pełnił funkcję prefekta w WSD Śląska Opolskiego w Nysie. Studia na KUL (w specjalizacji katechetycznej) rozpoczął w 1974 roku. W 1976 roku uzyskał tytuł magistra teologii, a w 1978 roku obronił pracę doktorską. W 1978 roku został mianowany wykładowcą katechetyki, pedagogiki i teologii pastoralnej w WSD Śląska Opolskiego w Nysie.

W latach 1983-1985 był wicerektorem WSD Śląska Opolskiego w Nysie. Dnia 27 czerwca 1985 roku mianowany został biskupem pomocniczym diecezji opolskiej. Konsekracja miała miejsce 15 sierpnia 1985 roku.

W diecezji opolskiej powierzono jego pieczy: sprawy katechetyczne, wizytatorów diecezjalnych, sprawy kultury chrześcijańskiej, Klubów Inteligencji Katolickiej, TP KUL, sprawy rekolekcyjno-formacyjne laikatu.

Sprawował szczególną opiekę nad raciborskim rejonem duszpasterskim. 25 marca 1992 roku został biskupem pomocniczym nowo powstałej diecezji gliwickiej. W diecezji pełnił funkcje: wikariusza generalnego, przewodniczącego Wydziału Nauki i Kultury Chrześcijańskiej.

Od 1985 roku należał do Komisji Katechetycznej Episkopatu Polski. Był wiceprzewodniczącym Komisji Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski. W czasie swojej posługi w diecezji gliwickiej był Przewodniczącym Wydziału Nauki i Kultury Kurii Gliwickiej oraz Wikariuszem Generalnym. 15 listopada 2014 roku, w związku z przekroczeniem wieku emerytalnego, papież przyjął jego rezygnację z urzędu biskupa pomocniczego diecezji gliwickiej.

Kiedy w 2014 roku, 23 listopada skończył 75 lat - i odszedł na emeryturę - to symboliczne pożegnanie zgromadziło tłumy. W katedrze Św. Apostołów Piotra i Pawła, podczas wzruszającej uroczystości, biskup gliwicki Jan Kopiec dziękował mu za ten trud, wierni - nie kryli sympatii dla swojego uśmiechniętego biskupa - jak się o nim powszechnie mówiło w diecezji.
Ze wszystkich sił starał się być aktywny i obecny w życiu diecezji.

Pięć lat później diecezja świętowała jego 80 urodziny - także w gliwickiej katedrze. Eucharystię wraz z Jubilatem sprawowali wówczas biskup gliwicki Jan Kopiec, biskup pomocniczy Andrzej Iwanecki oraz biskup senior Jan Wieczorek, pierwszy ordynariusz diecezji gliwickiej. Towarzyszyło im wielu księży z różnych parafii. Było to duże wydarzenie dla wiernych.
Bp Kusz mówił, wzruszony, krótko: - Jestem szczęśliwym człowiekiem i szczęśliwym biskupem wśród was. Niech Bóg będzie uwielbiony!

Takim Go zapamiętamy: skromnym, serdecznym, pełnym wdzięczności dla Boga i ludzi.